یادداشتهای کتابناکی

آقای amenmarr! منظورم اونچیزی که شما فرمودید نبود احتمالا نتونستم درست منتقل کنم به هر حال نکته هایتان ممنونم.
و دوست عزیزم /No one from Nowhither ممنونم از کامنتتون آره زمان واقعا سریع میگذره همون دخترم سه روز بعد تولد یکسالگیشه. واقعیتش مطالعه و نوشتن برای من بیش از اون که یه نوع سرگرمی باشه همیشه یه امر جدی بوده و بخاطر همین معمولا اسم کتابها و نوشته های خودم رو یادم میمونه٬اون مینیمال هم گفتید نه مال من نبوده وگرنه یادم میموند:-)
البته همینجا هم آسیب زیادی جدی گرفتن مطالعه و درس رو بگم تا اگه دوستان نوجوانی که این کامنت رو میخونن گوشه ذهنشون داشته باشن.نکته اینکه زیادی جدی گرفتن درس و مطالعه نباید ما رو از چیزای جدی تر دیگه تو زندگی غافل کنه.نکنه اونقدر سرمونو تو کتاب و درس بگیریم که یه دفعه که سرمونو از کتاب میکشیم بیرون٬ببینیم همه رفتن و ما موندیم و کتابهامون!

آقای alizanjanii !
معنا و مفهومِ زیبا و دلنشـینِ آیه شـریفه ی ؛ " انّا لله و انّا الیه راجعون " این است که همه از « خدائیم و به سـوی خدا می رویم »، بنابراین بهترین و تسلّیٰ بخش ترین جمله و عبارتی که بازماندگان هر
تازه از دنیارفته ای می توانند به دوسـتان و آشنایان خود بگویند، همین آیه ی شـریفه است، ذکرِ این آیه تکراری نیسـت، جنابعالی متوجّه نشـده اید، این مرگ و میـر همه ی انسـانهای روی کره ی زمین
است که هرگز و در هیچ زمانی توقّف نداشـته و نخواهد داشـت و بدون چون و چرا تکراری است، چه کسی و چه قدرتی، قادر است مانع این تکرارِ مشیّتِ الهی بشود که دیر یا زود دارد ولی وقفه ای در
آن نیست، بنده و شـما و همه و همه از اطفـالی که تازه به دنیـا آمده و یا خواهنـد آمد تا آنانی که عمـرِ صد ساله و یا بیشتر دارند خواهیـم مْرد و به صفِ عظیـم و وصـف ناپذیـرِ مْردگان خواهیـم پیوسـت،
علیٰهذا؛ نباید پیشا پیش به بازماندگانمـان ایـراد بگیـریم و یا از آنها بخواهیـم که از ذکرِ این آیه شـریفه در صدرِ اگهی های فـوت خودداری کنند و این عادتِ غریب را کنار بگذارند!، این سـخن شـما است که
غریب است، ذکرِ این آیه شـریفه مطلقـاً غریب نیست بلکه " فاعتـبروا یا اولی الابصـار " است، هشـدار است که مْـردن برای کْلّ اجمعیـنِ زندگان اسـت و عبـرت است تا چشــمانِ ظاهر و باطن خود را باز
نگهداریم و مواظبِ اعمال و رفتـار خود باشیـم و بدانیم گذشـته ی ما سـرمایه و توشه ی راهِ آیندگان است، مبادا که خالی باشد، آیا انجام نماز و روزه و سایر واجبات نیز تکراری و عادت و غریب و کلیشه
ای است و باید کنار گذاشـته شوند؟!! ، آیا ذکر و یاد خداوندِ سبـحان، تکراری است؟! آیا اذان و اقامه که هـر روز از مناره های مسـاجد سـراسـرِ کشـورهای اسـلامی به گوش می رسد تکراری و عادت و
کلیشه ای است؟!، آیا خوردنِ غذا و نوشیدنِ آب و خواب و استراحت تکراری و عادت و غریب و کلیشه ای نیست؟! آیا بر سرِ کار رفتن و انجامِ وظایفِ روزانه و هرآنچه روزمرّه است تکراری و عادت و عریب
و کلیشه ای نیست؟‍!، بنابراین توجیه اشتباهِ اشتباهاتِ مکرّر ما است که عادت و غریب و کلیشه ای است. « الا بذکر الله تطمئنّ القلوب » ، ذکر و یاد مداومِ پرورگار عالم، آرامبخش دلها است.

از لطف و دقت نظر و توجه تمام دوستان ممنونم.
آقای فاتحی!ایرادی که گرفتید وارد است و آن را در مقدمه اشاره کرده ام.آوردن کامنتهای دوستان در گفتگوها به نظرم بدون اجازه شان درست نبود و اگر میخواستم در گفتگوها٬ خودم مقصود دوستان را خلاصه کنم٬ هم زحمت زیادتری داشت هم ممکن بود بخاطر کامنتهای خودم هم که شده آنها را با سوگیری خلاصه میکردم و حق مطلب ادا نمیشد بخاطر همین کلا بی خیال شدم.
آقای amenmarr! از آفتهای تکرار زیاد کلامی یا عملی این است که آن حرف و عمل تبدیل به یک عادت میشود و دقت انسان را کمتر به خود جلب میکند و بخاطر همین گاهی اگر پرده ی همین عادات و تکرارها را عقب بزنیم٬ موضوع غریبی به نظر بیاید.مرگ٬تولد٬زندگی٬جاذبه زمین٬موجودات پیرامون خودمان و ...همه به نوعی غریب میشوند.غریب بودن آنها شاید بخاطر قریب بودن زیادی آنهاست که جلوه نمیکند.البته گریزی هم از تکرار و تذکر برخی موضوعات مانند مرگ وجود ندارد چون انسان عمیقا فراموشکار است و نیاز به تذکر دارد.

سلام
دوست عزیز آقای زنجانی، برای ارائه ی این کتاب زحمت زیادی کشیده اید و دستتان درد نکند. برای من بسیار مفید بود. من کم و بیش کامنت های شما را در سایت - به صورت تماشاگر - دنبال می کردم و گاهی هم هر چند به ندرت در بحث ها شرکت می کردم. به همین دلیل بیشتر متن کتابتان برای من آشنایی دارد و تقریباً میدانم که فلان پاراگراف را در پاسخ به چه موضوعی نوشته اید. ولی برای کسانی که احیاناً در بحث ها حاظر نبوده اند و یا جدیداً عضو سایت شده اند، بیشتر به شکل نوشته هایی پراکنده جلوه می کند. ای کاش برای جبران این مسئله، در ابتدای هر بخش از کتابتان، توضیحی در مورد کتاب و شرحی از مباحثات انجام میدادید. و حتی بهتر بود در ابتدای هر کامنتی که در پاسخ به کاربری نوشته اید، کامنت آن کاربر را نیز حد اقل به صورت خلاصه می آوردید تا برای ذهن خواننده نا آشنا غریبی نمی کرد.
باز هم کمال تشکر را از زحمات جنابعالی دارم.

نویسنده ی محترم، یادداشتهای جالبی در کتـابش جمع آوری نموده است، به نظـر بنده بهتـر بود بجای نام " یادداشـتهای کتابناکی " می نوشـت؛« یاداشـتهای کتـابناکی ی من» و یا «یادداشتـهای من در
کتابناک»، گرچه زیر عنوان کتاب توضیح داده شده ولی کافی و رسـا نیست و در متـن کتاب اشتباهاتی رخ داده که باید اصلاح میشـد مانند: جملات آخرِ یادداشتِ زیر کتاب " آشـتی با مرگ " که نوشته شده
است؛ در قرآن آیه ای ی غریبی است که از فرط تکـرار در دامن کلیشـه افتاده است « انّا لله و انّا الیه راجعون»، در این جمله نباید از کلمه ی " غریبی " استفاده میشد زیرا یکی از معانی ی این کلمه بیگانه
و ناشناخته است و علاوه برآن، این آیه شریفه کلیشه ای نیست و استفاده ی مفرط نیز از آن نشده است، بخصوص به هنگام مرگ که برای همه ی موجودات اتّفاق خواهد افتاد و مرگ و میر انسان درجهان
و در طول شبانه روز، کم و بیش به مانند کثرتِ ولادتِ نوزادان است، و ذکر این آیه شریفه، در صـدر بعضی از آگهی های فوت، مشـمولِ " فذکّر انّ الذّکر تنفع المومنین " است، یعنی بسـیار تذکّر دهید که در
یادآوری خیـر و مصلحت و منفعت برای مؤمنان نهفته است، و همچنین جملاتِ؛ « مرگ چیست؟ آیا نیست شدن یک هسـت است؟ یا انتـقال به خانه ای نو؟ چه کسی می داند؟ ...،» حاکی از آن اسـت که
نویسنده هم نمی داند،معمولاً باید در مورد مسائلی اظهار نظر کنیم که حداقل دانشی نسبت به آنها داشته باشیم بنابراین به نظر بنده این جملات نیز زائد است و باید حذف می شد، به هر حال نویسنده
برای تدوین و آماده سازی ی این کتاب زحمت زیادی کشید و در خور تقدیر است.

عرض ادب میکنم خدمت شما استاد گرامی و دوستان کتابناکی
ابتدا عرض شود که موضوع کتاب و محتوای آن بسیار برایم جالب و جدید بود.:D
توضیحات و نظرات جنابعالی پیرامون کتب و مباحث گوناگون سطح بالا و گسترده مطالعه شما را نشان میداد.
در رابطه با نوع دیدگاه شما در بیان نظراتتون شاهد عدم مداخله حب و بغض و تعصبات بیجا بوده ام.
از میزان اثر بخشی اینگونه نوشته ها بر افراد اطلاعی ندارم ولی به شخصه استفاده فراوانی بردم.
در انتها
از شما سپاسگذارم و همیشه زنده باشید
و از کتابناک عزیز متشکرم که چنین بستری را فراهم کرده اند تا از کتابهای گوناگون و نظرات شما اساتید بهره کافی را ببریم.:x

مجموعه یادداشتهای فوق سومین کتابی است که نوشته و در این سایت آپلود کرده ام.کتابچه ی اول تحقیقی تاریخی بود درباره ی ستیز محله ای در شهرهای قدیمی ایران.
کتاب دوم کتابی است تحقیقی درباره ی مفهوم نابرابری و فقر در مکاتب مختلف اجتماعی و سیاسی که برای نوشتنش یک سال وقت گذاشته بودم.
و این کتاب سومین کتاب است.مجموعه ی کامنتهایی که ذیل برخی از کتابهای سایت نوشته ام و آنها را در ۱۱بخش مرتب کرده ام. بخشهایی مانند داستانکها٬ادبیات٬الهیات٬اغراقات تاریخ باستان٬تاریخ بعد از اسلام و تاریخ معاصر٬فلسفه٬ادبیات ترکی و....
اگر دوستان نقدی داشته باشند خوشحال میشوم بشنوم.چه درباره ی محتوا چه شکل و ساختارش.

برای بهار در پاییز:
سلام آقای دکتر عزیز! از لطفتان ممنونم. از مقررات جدید آپ لود کتاب در سایت اطلاعی نداشتم امیدوارم مشکل آن هم حل شود و از آثار جدید احتمالی شما و سایر دوستان بهره مند شویم.البته تا آنجاکه من میدانم همواره قسمت نویسندگان کتابناکی فعال بوده و نیازی به چاپ نداشته .وجود کتاب فوق ( چنانکه از اسمش نیز پیداست)در واقع متکی به وجود همین سایت است و اگر چنین مقراراتی هم باشد٬ در بیرون از این سایت شاید قابلیت نشر نداشته باشد.
باز هم ممنونم.

جباب آقای زنجانی
موجب خوشبختی است که بعد از مدت ها از دوستان کتابناکی بر خلاف رویه حاکم بر سایت که قرار دادن هر کتابی را منوط به چاپ آن دانسته اند، کتابی در سایت قرار گرفت.
در هر صورت تبادل افکار و دیالتیک (گفتگو و جدل ) بهترین روشی است که قادر است سره را از نا سره متمایز نماید ،این خط شکنی را به شما تبریک گفته و امیدوارم امکان نشر الکترونیکی دیگر دوستان صاحب نظر نیز مهیا شود تا گفتمان های تازه مجالی برای عرضه به اهل کتاب داشته باشند و کتابناک از خمودی حاکم بر آن به جایگاه صاحبان اندیشه بدل گردد. موفق و کامروا باشید.